Op de gemeenteraad van vanavond (26/06/2017) wordt gestemd over de opstart van een formele procedure om ervoor te zorgen dat enkele noodzakelijke investeringen in weginfrastructuur op het grondgebied van het district Borgerhout kunnen uitgevoerd worden. Aangezien het district weigert de plannen voor de parallelle fietsas van de Turnhoutsebaan en de heraanleg van de Boekenberglei goed te keuren, is het stadsbestuur genoodzaakt om deze formele overlegprocedure op te starten om tot een oplossing te komen.
Waarom deze stap?
Deze stap komt niet uit de lucht gevallen. Wij zijn al sinds 1 december 2016 in gesprek met het districtscollege/de districtsvoorzitter en districtsschepen Othman over zowel de Boekenberglei – Gitschotellei als over de parallelle fietsstraat-as.
Het project Boekenberglei is geselecteerd in het Masterplan 2020 als belangrijke werken in het kader van het Bovenlokaal Functioneel Fietsnetwerk en de districtenfietsroute. De bestaande fietsinfrastructuur hier is ontoereikend en onveilig, dus er is dringend nood aan veilige, leesbare en comfortabele fietsinfrastructuur op deze as.
De rode loper/fietsstraat-as die parallel loopt met de Turnhoutsebaan is nodig om de Ringfietspaden, de singelfietpaden en de fietsostrades die van buiten de stad komen, vlotter te verbinden met het centrum van de stad. Dit was trouwens een vraag van district Borgerhout in 2014! Sindsdien zijn we dit project aan het uitwerken.
Sinds 1 december 2016 hebben we drie overlegmomenten gehad met district Borgerhout, en veel over en weer getelefoneer en gemail. En ik ging ervan uit – tot voor een maand – dat we tot een overeenkomst waren gekomen, waarmee we samen een mooi project konden realiseren. Voor Borgerhout, voor de stad, maar voornamelijk voor de fietsers.
Vorige week werd er mij plots gemeld vanuit het districtsbestuur van Borgerhout dat we alles wat we besproken hadden, in de vuilbak konden gooien. Ik heb dan nog pogingen gedaan om het gesprek verder gaande te houden, ik heb gekeken wat de mogelijkheden nog waren. Het district heeft dit trouwens ook meteen in de pers gegooid, wat ik erg vind, want dat was zeker geen verbindende stap, het was een polariserende stap. Terwijl ik zes maanden geprobeerd heb om te verbinden, om samen iets te doen.
We hebben na het bericht van het districtsbestuur met het college afgesproken om nog een poging tot overleg te doen met het district Borgerhout. We hebben de voorbije week nog geprobeerd om tot een gesprek te komen, maar dat hebben ze afgehouden. Als je politieke spelletjes wilt spelen, dan probeer je inderdaad telkens te vertragen.
We hebben na die pogingen woensdag beslist om over te gaan tot de procedure die in het Gemeentedecreet en het BOSA (Bestuurlijke Organisatie Stad Antwerpen) – een BOSA dat de gemeenteraad heeft goedgekeurd – staat: de formele overlegprocedure.
Stap 1 in deze procedure is immers een formeel overlegmoment, of momenten, waarin we proberen als grote mensen samen door een deur te komen en samen projecten te realiseren die goed zijn voor de fietser. En ik hoop eerlijk gezegd dat ons dat lukt, ik hoop dat uit de grond van mijn hart. Want ik ben een grote verdediger van de districten. En dan vind ik het bijzonder spijtig dat één district initiatieven van andere districten afremt, tegenhoudt, doet vertragen. Belangrijke initiatieven die zij willen realiseren. Want als vandaag het district Deurne de budgetten voor hun project (Boekenberglei) nu niet meer heeft voorzien – maar ze deze wel meteen terug in hun budget willen zetten -, dan is dat omdat Borgerhout hen al zo lang aan het lijntje houdt. Dat is de realiteit.
En dus is mijn vraag om in alle sereniteit nu een formele stap te zetten om te komen tot overleg, waar we samen uitkomen. Er ligt een deftig voorstel op tafel waarover ik met de districtsvoorzitter dacht een akkoord te hebben gevonden. Wel, ik vind het bijzonder spijtig dat ze het nodig hebben geacht om dit in de vuilbak te gooien.
