Op de foto met het bestuur van de Vlaamse Beroepsvereniging Tandartsen.
(toespraak bij de receptie ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van de Vlaamse Beroepsvereniging Tandartsen in het Felix Pakhuis, Antwerpen)
Beste mensen,
De tijd staat niet stil. Dat is een waarheid als een huis, en die woorden zijn vanavond zeker gepast.
‘De kiezentrekker’ , Jan Steen (1651)
Niet alleen vanwege de locatie waar we hier te gast zijn. Het Felix Pakhuis herbergt het geheugen van Antwerpen.
Wie bijvoorbeeld zou willen weten wie er woonde in de – ik zeg maar wat – Minderbroedersrui 15, 2de verdieping in 1803, wat die persoon voor de kost deed, wanneer die persoon gestorven is, die gaat hier het antwoord op zijn vraag vinden. Wie wil weten wat er op het menu stond toen Leopold I in Antwerpen was bij de inhuldiging van de dierentuin in 1844, die kan hier terecht.
En ik maak me sterk dat u hier in de archieven ook kan terugvinden hoeveel tandartsen Antwerpen telde toen de hertog van Parma in 1585 de stad veroverde, en misschien wel wat toen de meest toegepaste behandelingen waren.
En door uw aanwezigheid vanavond komt u wellicht ook in het stadsarchief terecht.
Ik wil de Vlaamse Beroepsvereniging Tandartsen danken om voor Antwerpen te kiezen om de 20ste verjaardag te vieren in onze stad.
Bij een lustrum passen ook bedankingen. Die gaan in eerste instantie vandaag naar Guido Lysens, Yann Van Hoecke en Frank Herrebout, dank voor hun inzet de voorbije jaren.
20 jaar, is dat lang? Is dat kort?
Als ik even terugreken, dan betekent dit dat de vereniging opgericht werd bij ingang van het nieuwe millennium.
Een tijdperk van optimisme, zo herinner ik me, meer toch dan nu, waar nogal wat mensen lijken te denken dat het einde der tijden nabij is.
Ik ben in Antwerpen schepen van mobiliteit, en ik denk dat we de problemen waar we – niet alleen in hier, maar wereldwijd – mee worstelen best aankunnen als we investeren in innovatie.
Om een simpel voorbeeld te geven: wie had amper twee jaar geleden kunnen denken dat bezoekers in onze steden zouden kunnen kiezen uit zo’n ruime waaier vervoersmogelijkheden voor individueel vervoer? Zelfs voor vervoer van cargo?
Liever dan te geloven in de ondergang geloof ik in vooruitgang.
Maar kijk naar uw eigen vakgebied, en naar de technologische vooruitgang sinds 2000.
Net zoals in andere medische vakgebieden heeft de tandheelkunde ook in het afgelopen decennium een grondige vooruitgang geboekt. De mogelijkheden en evoluties op tal van gebieden, zoals de digitalisering en implantologie om er maar een paar te noemen, zijn significant toegenomen. En dat is een goede zaak!
De VTB is een jonge beroepsvereniging, en het zit in haar natuur om de uitdagingen niet uit de weg te gaan, maar die juist opzoekt. Ik weet zeker dat dit zo was bij oprichting destijds, en ik voel aan dat dit ook vandaag, in dit feestjaar voor VTB, nog steeds het geval is.
Ik wens de VBT veel succes om die rol op te nemen, en nog eens voor minstens 20 jaar spreekbuis en belangenbehartiger te zijn van de Vlaamse tandarts.
Gelukwensen dus, en doe zo voort.
