Dames en heren,
Goeiemiddag en welkom hier in het Routeplan Cafe.
Ik heb eens opgezocht wanneer in de media voor het eerst melding werd gemaakt van het Routeplan 2030.
Dat was in de GvA op 15 maart 2017.
Dat klonk toen als een aankondiging:
(ik citeer)
‘Volgend jaar wordt het ‘Routeplan 2030’ opgestart. De bedoeling daarvan is om met alle maatschappelijke actoren te komen tot de realisatie van een plan om het verkeer in en rond Antwerpen te herleiden tot 50 procent wagen en -vrachtwagenverkeer en 50 procent alternatieve vervoersmiddelen, zoals fiets en openbaar vervoer.’
(einde citaat)
Dat was dus iets meer dan 7 jaar geleden.
Sommige maatschappelijke actoren zijn ongeduldig. Ik heb daar geen probleem mee, voor alle duidelijkheid. Ook ik zou graag beschikken over een toverstokje om de zaken sneller vooruit te doen gaan.
We zijn nu 2024. Tijd om onze geloften te hernieuwen. Dat doen getrouwde kopppels wel vaker tegenwoordig. Zo ook wij.
We hebben een gelofte van modal shift. Die zijn we nagekomen. In 2023 nemen in Antwerpen meer mensen die fiets dan de auto om te gaan werken. Ook in school- en recreatief verkeer is de fiets marktleider.
Er liggen nog heel uitdagingen voor ons, en we moeten die modal shift vasthouden. Dat is een aandachtspunt. Het OV blijft een zorgenkind.
We hebben een gelofte van samenwerking. Ook die zijn we nagekomen. Iedereen zit nog mee aan tafel, in goede en kwade dagen.
We hebben een gelofte van leefbaarheid. Een veelzijdige, slimme, gezonde en kansrijke regio.
Het opmaken van dit Routeplan was een verhaal van samenwerking. Ook dit moeten we vasthouden.
Dit is tegelijk ook een oproep aan de gemeenten om hun engagement te hernieuwen. De Vervoerregio zijn wij. Groot en klein.
Dames en heren, ik denk dat we niet zo slecht bezig zijn. De Antwerpse Vervoerregio heeft een smoel, heeft een dynamiek, heeft een agenda, veel meer dan andere Vervoerregio’s.
Zijn we er?
Neen, zeker niet. We zijn niet in 2030 en we zijn nog niet waar we moeten zijn.
2030 kondigt zich aan als een cruciaal jaar voor Antwerpen, de regio en Vlaanderen.
Het Routeplan moet dan volledig ontplooid zijn. Dat zal zorgen voor een verbeterde doorstroming niet enkel in de stad, maar heel de Vervoerregio en bij uitbreiding heel Vlaanderen. We zullen dat voelen vanop de Ring tot in de dorpskernen.
De regio kan er alleen maar wel bij varen. En dan zijn we bij het woord waar het voor mij allemaal om draait: welvaart.
Geen welvaart in een stilstaande regio
Welvaart die we nodig hebben om voor elkaar te zorgen. Om het voor iedereen beter te maken. Om onze stad en regio met gerust gemoed te kunnen overleveren aan de volgende generaties.
En dan is het aan de volgende generaties om een Routeplan 2050 te schrijven. Of tegen dan het de mens zal zijn die de pen zal vasthouden, dat weet ik niet.
Maar ik weet wel: het Routeplan 2030 is nog mensenwerk. Of een computer zit te wachten op een schouderklopje weet ik niet.
Maar ik geloof dat alle Routeplanners hier een stevige dank u verdienen voor het afgelegde traject van de voorbije jaren.
Dank u.
