Met districtsburgemeester Berendrecht-Zandvliet-Lillo Carl Geeraerts en Steven Adriaansen (burgemeester Woensdrecht)
(toespraak bij ontvangst burgemeester en raadsleden gemeente Woensdrecht)
Goeiemiddag beste buren,
Want zo mag ik jullie toch noemen?
Welkom in Antwerpen, welkom in dit recent gerenoveerde stadhuis.
Normaal neem ik altijd ruim de tijd om bij bezoekers op te scheppen over het stadhuis, maar vermits jullie net een rondleiding achter de rug hebben, is dat niet nodig.
Ik vind het altijd leuk om bezoek vanuit Nederland te krijgen. Twee weken geleden kregen we zelfs jullie koningspaar over de vloer, de bloemen staan er zelfs nog, dus we hebben wat napret.
Bart De Wever, onze burgemeester – van opleiding een historicus – heeft toen in geuren en kleuren de historische verwantschap tussen Antwerpen en Nederland. ‘Welkom thuis’ , zei hij.
Hij droeg daarvoor heel wat argumenten aan, waaronder de band die Willem van Oranje had met dit stadhuis. Menig uur heeft die hier gesleten.
Ondertussen wonen in deze stad 25.000 Antwerpenaren met Nederlandse roots. Ik heb met Marjolein een Nederlandse medewerkster.
Met Els van Doesburg hebben we zelfs een Nederlandse schepen / wethouder.
Zelf ben ik schepen voor mobiliteit, middenstand en toerisme. In al die hoedanigheden heb ik te maken met Nederland, Nederlandse ondernemers en Nederlandse bezoekers.
Samenwerking tussen onze landen is logisch. Net zozeer is samenwerking met buurgemeenten logisch.
Bij mij op kantoor staat een charter ‘Fietsbeleid Polder en Noorderkempen’, ondertekend door een aantal gemeenten en bedrijven in de noordelijke regio van Antwerpen.
Samen streven ze naar meer duurzame mobiliteit, van en naar de Antwerpse haven. Ook de handtekening van de Woensdrechtse wethouder voor mobiliteit Thiery de Heer staat onder dat charter.
Een mooi voorbeeld van samenwerking.
Ik ben dan ook ook blij dat de districtsburgemeester van ons Polderdistrict (BeZaLi) , Carl Geeraerts, hier aanwezig is. ‘Beter een goede buur dan een verre vriend’, zegt het spreekwoord.
Ik weet dat ook uw inwoners, de Woensdrechtenaren, graag naar Antwerpen komen – de dichtbijzijnde grote stad voor hen. Ze zijn meer dan welkom.
We hebben voor hen in Merksem en op de Luchtbal grote P+R’s gebouwd waar ze heel eenvoudig kunnen overstappen op de tram die hen tot in het centrum brengt.
Willen ze toch doorrijden met de auto tot in het centrum, geen probleem. Dat kan. Maar vanaf 1 augustus zullen we hen wel vragen om dan niet langer op straat, maar in de publieke parkings te doen.
Tot slot nog een verzoek aan u.
Als u straks terug in Woensdrecht arriveert, vergeet niet te vermelden dat morgen, zaterdag 1 juli, de zomerkoopjes (‘de solden’) in Antwerpen beginnen.
(toespraak op bedankingsmoment medewerkers horecabeleidsplan)
Goeiemorgen iedereen,
Welkom aan de medewerkers van de pers, maar zeker en vooral welkom aan de vertegenwoordigers van de Antwerpse horeca, hier aanwezig.
Het nieuwe, geactualiseerde horecabeleidsplan maakt Antwerpen klaar voor de toekomst, en dat is mee jullie verdienste.
Dames en heren, Antwerpen is zonder enige twijfel dé horecastad van Vlaanderen, met meer dan 3000 ondernemingen. In 2011 lag dat aantal op dik 2600.
Tijd om te actualiseren dus. Dat is precies wat we doen met dit horecabeleidsplan.
Ik ben nu meer dan 10 jaar schepen voor middenstand en toerisme. Ik weet dus waarover ik spreek als ik stel dat we door samen te werken ver kunnen komen. Dat is precies de rode draad die door dit nieuwe plan loopt: samenwerking.
Het is die samenwerking die ons door de crisissen van de afgelopen jaren heeft geholpen.
Het is diezelfde samenwerking die ons het nu mogelijk maakt de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien.
Wat zijn de krachtlijnen van dit plan?
Krachtlijn 1
Gelijk speelveld: eenvoudige regelgeving, transparantie, een dienende en ondersteunende stad.
Krachtlijn 2
Vitale horeca: een gezonde, levendige horeca is een gezonde, levendige stad. Wie herinnert zich niet de lege straten en pleinen tijdens de pandemie? Toen is bij iedereen de frank gevallen: we hebben de horeca nodig.
Krachtlijn 3
Lokale inzet en bundeling van krachten: iedereen aan boord. De stad moedigt ondernemers aan zich te verenigen. Samen zijn we sterker. Samen zijn we zichtbaarder. Samen zijn we Antwerpen.
Dames en heren,
Ik dank niet alleen de ondernemers hier aanwezig.
Ik dank ook de stedelijke administratie en de stedelijke horecamanagers, onze ogen en oren op de straat. Onze ‘boots on the ground’.
Ik dank ook de leden van de klankbordwerkgroep.
Wat ons bindt? Onderling respect en een grote liefde voor onze stad.
(toespraak op de zomerborrel van Antwerp Hotel Association in Hotel August, Groen Kwartier, Antwerpen)
Goeienavond iedereen,
Wat een mooie locatie om samen te komen!
Dank aan het team van Hotel August,
dank ook aan de Antwerp Hotel Association,
meer specifiek Els da Silva om dit allemaal weer zo pico bello te regelen. Ik weet dat Els hier niet is, wegens op reis. Ik weet ook dat ze afscheid neemt van AHA. Ik wil dan ook aan de voorzitter vragen om haar in mijn naam te bedanken voor de samenwerking de voorbije jaren.
Dames en heren,
De vorige keer dat we elkaar zagen was ter gelegenheid van de nieuwjaarsreceptie.
We zijn zoveel maanden later, en enkele graden warmer en ik mag opnieuw een woordje plaatsen, en dat doe ik met veel plezier.
We hebben nog maar net het nieuwe horecabeleidsplan goedgekeurd, dat weet u.
Ik denk dat we best trots mogen zijn op dat werkstuk.
De reacties, binnen en buiten de sector, zijn positief. Het horecabeleidsplan geeft blijk van optimisme, van geloof in gezonde groei, van het belang van deze sector, waarin bijna 8500 mensen werk vinden.
Wat de logiesnota betreft: mede op jullie vraag zijn we strenger in onze adviezen geworden voor ontwikkelaars die ons niets unieks te bieden hebben. We stimuleren innovatieve orojecten en hebben begrepen dat we onze destination marketing scherp moeten houden, om er zo mee voor te zorgen dat jullie business genereren.
Economisch een belangrijke sector dus, en tegelijk een sector die enorm bijdraagt aan het imago van Antwerpen.
Om die reden investeert dit stadsbestuur ook veel in het aantrekkelijk maken van het openbaar domein. Ik geef als voorbeeld het nieuwe parkeerregime dat vanaf 1 augustus ingevoerd wordt in de historische binnenstad. De stad blijft bereikbaar, iedereen is welkom, maar we verwijzen bezoekers graag naar de publieke parkings.
Daarmee creëren we een grotere leefbaarheid voor de bewoners, en finaal ook voor UW bezoekers. Een aangenamere, makkelijk bewandelbaar oud-Antwerpen zal het resultaat zijn.
De verwoonerving van de historische binnenstad wordt een kwaliteitsinjectie voor Antwerpen. U mag ook al beginnen uitkijken naar de heraanleg van de Schuttershofstraat, op maat van de premiumreiziger. Dat wordt een winkelstraat grand cru.
Met Didier Boehlen, voorzitter Antwerp Hotel Association.
JA, je kan goed doen voor én bewoners én bezoekers.
En dan moet het mij van het hart hoe ik me de laatste tijd weer gestoord heb over bepaalde berichtgeving in onze media. Alsof het toerisme in Antwerpen vooral een bron van ergernis en overlast is.
Cruisetoerisme, klimaatproblematiek, files, parkeeroverlast, nachtbrakerij, zelfs mensenhandel: alles wordt op 1 pot gegooid.
Ik neem aan dat wanneer u dat leest ook even met de ogen knippert, u afvraagt of het wel over Antwerpen gaat.
Beste vrienden,
Ik ga daar niet in mee. Dat is negativisme dat ruikt naar het begrip ‘degrowth’ – het valse idee dat we de planeet gaan redden door te schrappen en verbieden.
In Antwerpen zeggen we: ‘Niet met mij!’. Niet met mij als schepen voor toerisme en middenstand.
Ik wil ook even stilstaan bij de recente berichtgeving over een overaanbod van private logies, de recente berichtgeving over verhuring via AirBnB.
Antwerpen wil een aantrekkelijke stad zijn om te leven én te werken, te ondernemen. Dus ja: natuurlijk wij willen niet dat woonhuizen massaal omgebouwd worden tot logiesadres. Wij treden daar ook tegen op, uiteraard binnen onze bevoegdheden. We onderzoeken momenteel of we dat team kunnen versterken om die handhaving scherper te voeren. Een uitbater moet in regel zijn met het logiesdecreet maar ook met de stedenbouwkundige vergunningen. PUNT.
Komen we daarvoor soms ogen en oren te kort? Zonder twijfel. Maar daarom is het ook goed dat we met jullie samenwerken, dank aan diegenen die de moeite doen om meldingen te maken. Zoals overal zullen er altijd wel ergens cowboys tussen zitten, maar we gaan voor een level playing field tussen de hotelsector en de aanbieders van private logies.
Voor ogen en oren en de bestraffende vinger is er natuurlijk ook Vlaanderen, want Vlaanderen stelt de spelregels voor logies op.
Het is met andere woorden een gedeelde verantwoordelijkheid, en de stad neemt daarin uiteraard de bezorgdheden van de Antwerpse hotelsector mee, net zoals die van de bewoners – want ook zij zijn onze ogen en oren.
Laat ons hiervoor samenwerken zoals we dat op andere dossiers doen,
én focussen op de opportuniteiten die er voor de hotelsector in Antwerpen zijn, zoals het aantrekken van meer zakentoerisme, congrestoerisme – dingen die bij Antwerpen als handels- en havenstad horen.
Antwerp & Partners Convention Bureau is bezig zichzelf te profileren op de MICE-markt door aanwezig te zijn op handelsbeurzen, reisbeurzen, internationale sales events.
Ik hoor van Tadeja Pivic van Antwerp & Partners Convention Bureau dat de belangstelling voor Antwerpen als reisbestemming voor congrestoerisme groeit, te meten aan het aantal RFP’s (requests for proposal).
APCB werkt ook aan een B2B-luik, met ambassadeurs die mee kunnen helpen onze stad nog meer te profileren.
Dat klinkt mij als muziek in de oren.
Dames en heren,
Ik hef graag met jullie het glas op een succesvolle zomer. Voor mij is het glas in Antwerpen altijd half vol.
(toespraak bij ontvangst diplomaten in dienst van Flanders Investment & Trade, op studiebezoek in Antwerpen)
Ontvangst in cocktailbar TAZU in de Vlaeykensgang.
Goeienavond iedereen,
En welkom in hartje Antwerpen.
Dat is het minste wat we kunnen zeggen van de Vlaeykensgang: écht hartje Antwerpen.
We kunnen ons dat moeilijk voorstellen maar ooit was dit stukje van de oude stad bijna afgebroken.
Het was de jonge Axel Vervoordt die deze parel van de ondergang redde door zowat alle huizen op te kopen.
Ondertussen herbergt de Vlaeykensgang enkele grote namen in de horecasector, de laatste nieuwe toevoeging TAZU, onze gastheer voor vanavond.
Hartelijk dank daarvoor aan het TAZU – team.
Dames en heren,
Ik weet dat u van me van chauvinisme zal betichten, maar wat had u anders verwacht van een Antwerps schepen voor toerisme?
Ik noem Antwerpen wel eens een metropool in zakformaat.
We hebben hier alles wat Londen, Parijs of New York heeft, maar dan op kleinere schaal. En op mensenmaat.
Een cocktailbar van wereldniveau zoals TAZU vind je in die steden op de 38ste of 54ste verdieping, bij ons vind je die gewoon op straatniveau, in de Vlaeykensgang.
Groot denken op een kleine plek, dat is iets waar we in de bocht in de Schelde altijd goed zijn in geweest, door de eeuwen heen.
Dames en heren, wat is Antwerpen precies? Is het een verzameling mooie gebouwen? Een bestemming om te gaan winkelen? Een culturele hub, met musea, tentoonstellingen, galerijen? Is Antwerpen een handelsstad? Een haven? Een stad van steentjes, de diamant? Een trendsettende modestad? Een plek waar je heel goed kan tafelen ?
Als u het aan mij vraagt: Antwerpen is dat allemaal en zoveel meer.
Als schepen voor middenstand, toerisme, financiën, mobiliteit geloof ik in het volle potentieel van Antwerpen.
Ik zie hier een grote overlap met jullie opdracht als toekomstig diplomaat voor Vlaamse Vertegenwoordiging in het buitenland.
Jullie zijn mannen en vrouwen van de wereld. Antwerpen is misschien geen wereldstad, wel een stad van de wereld. Het is zéker een venster op de wereld.
We kunnen dus samenwerken en daar kijk ik enorm naar uit.
Ja, dit is een sales pitch voor Antwerpen. Antwerpen is open for business, spread the word.
(toespraak bij de opening van de flagship store van BZEN Bikes in de Leopoldstraat, de eerste BZEN-winkel in ons land)
Met links Pierre Detry (oprichter BZEN) en rechts Luc Jacobs (voormalig ambassadeur België in Polen).
Goeiemiddag iedereen,
Ik wil beginnen met een dankuwel aan het team van BZEN Bikes om ons hier zo gastvrij te ontvangen.
Ik wil hen ook bedanken om voor Antwerpen te kiezen en hier hun flagship store te openen.
Een goede keuze!
Dames en heren, Antwerpen is een fietsstad.
De cijfers krijgen binnenkort een update, de cijfers die ik nu geef zijn allemaal pre-corona:
84% van de Antwerpenaren heeft een fiets
3% een bakfiets
15% een e-bike
In 2020 lagen er hier 648 km fietspaden.
Ter vergelijking: Amsterdam telde in datzelfde jaar 736 km fietspaden.
Ik weet dat dit meegespeeld heeft in de keuze van BZEN Bikes om hier hun flagship store te vestigen.
Daarmee zit BZEN Bikes in mooi gezelschap, want hier zitten wel wat grote namen op het vlak van trendsetting en mode, zeker in deze buurt; tussen ‘den Botanique’ en de Schutterhofstraat.
Antwerpen scoort telkens hoog in internationale fietsindexen.
Er is de index van fietsverzekeraar COYA. Daarin staan we op nummer 3.
Er is de Copenhagenize Index, zowat de meest toonaangevende lijst op dat vlak. Daarin staan we vierde wereldwijd.
Er was recent nog dat artikel op CNN.com, waarin Antwerpen in de top 10 stond van ‘steden die je moet bezoeken op de fiets’.
Wie ben ik om dat tegen te spreken?
Ja, Antwerpen is een fietsstad.
Maar we rusten in Antwerpen niet op onze lauweren, blijven verder bouwen aan een stad waar mobiliteit en leefbaarheid hand in hand gaan, wiel aan wiel.
Dat doen we door onze infrastructuur aan te passen; comfortabeler, veiliger, logischer, en door missing links weg te werken.
Alle prognoses wijzen erop dat de groei van het fietsverkeer nog niet achter de rug is. De markt is groot, zoveel is duidelijk.
En op zo’n grote markt is plaats voor vele spelers, ook voor zij die de niche opzoeken. Ik heet BZEN van harte welkom in onze stad en wens hen veel succes.
Ik richt me graag tot het BZEN team:
ik weet dat een aantal fietsmodellen van jullie fietsmodellen genoemd werden naar steden: Amsterdam, London, Milano, Brussel.
Daar ontbreekt een naam. U kan al raden dewelke.
Ik wil graag afsluiten met de woorden:
Antwerpen is the place to be, the place to BZEN, the place to bike.
(toespraak bij een netwerkevent met Antwerpse – en Oekraïense ondernemers in de Thomas More Hogeschool, Kronenburgstraat-campus)
Goeienavond iedereen,
De oorlog tegen het Oekraïense volk is iets wat ons allemaal aan het hart gaat.
Sinds 24 februari vorig jaar leven de Antwerpenaren mee met het Oekraïense volk, slachtoffer van de Russische agressie.
Kort na de start van de oorlog al ontving de stad de eerste vluchtelingen uit het oorlogsgebied. Sindsdien is Antwerpen een tweede thuis voor meer dan 7.000 Oekraïners.
Deze mensen zijn welkom, ze zijn en blijven onze gasten zolang het nodig is.
Dames en heren, de moed die het Oekraïense volk toont op het thuisfront is een les voor ons allemaal.
De moed die ze hier in hun tweede vaderland tonen, is al even inspirerend. Ze stropen de mouwen op, en bouwen aan hun toekomst.
Dat ze daarbij hulp kunnen gebruiken, is vanzelfsprekend.
Maar als het klopt wat ik allemaal over hen hoor, dan komt dat wel in orde. Het enthousiasme is er. De ideeën zijn er. De werklust is er.
Ondernemen doe je per definitie midden in de gemeenschap. Dat is belangrijk. In eerste instantie voor de mensen zelf. Voor hun zelfrespect, hun ontwikkeling, hun integratie, het feit dat ze op eigen benen kunnen staan en bijdragen aan de gemeenschap.
De tewerkstellingsgraad van de Oekraïense vluchtelingen is in die zin belangrijk voor ons allemaal.
Ik wil graag de mensen bedanken die onze Oekraïense ondernemers daarbij ondersteunen.
Ik heb het over de mensen van NSZ en Microstart, ik noem graag Nico Volckeryck en Arthur Ross bij naam. Ik dank ook de ondernemers die bijsprongen, en de heer Christian Stoop, ere-consul van Oekraïne.
Dames en heren, of de toekomst van onze Oekraïense ondernemer zich hier zal ontrollen of na terugkeer in hun vaderland, dat is koffiedik kijken.
Maar 1 ding weet ik zeker: nu al worden hier banden gesmeed tussen Antwerpenaren en de Oekraïners.
Dat is iets wat niemand ons nog afneemt – al zeker Vladimir Poetin niet.
Ik bezegel onze kennismaking en dit initiatief graag met een toast.
Niet alleen een toast op het succes van de ondernemingen die hier zullen ontstaan, maar ook een toast op nieuwe vriendschappen, en een toast op een spoedig einde van de oorlog.
En daarvoor kan ik geen betere woorden bedenken dan de woorden die in de hele wereld vleugels hebben gekregen: Slava Ukraini! , ‘Glorie voor Oekraïne’!
(speech ter gelegenheid van de 160ste verjaardag van Elixir d’Anvers en de lancering van hun nieuwe likeur, de Elixir d’Anvers Réserve)
Feest in de prachtige distillerie van Elixir d’Anvers in de Haantjeslei, een stuk levend Antwerps erfgoed.
Beste aanwezigen,
Er zijn zo’n paar zaken die onlosmakelijk verbonden zijn met Antwerpen. Het Bolleke, de Velokes, de haven, Rubens, Antwerpse Handjes, de Strangers, de kathedraal, ‘den’ diamant.
Elixir d’Anvers hoort ook in dat rijtje thuis.
En dat al 160 jaar, fenomenaal, en ik wil de familie Nolet hier aanwezig en alle medewerkers hiervoor feliciteren.
Feliciteren met hun zakelijk instinct en hun schitterende product. Een product dat letterlijk naar meer smaakt en, dat de tand des tijds doorstaat.
De gele loper ligt hier terecht uit.
Want dat is toch de gepaste conclusie op een 160ste verjaardag. Smaken veranderen, generaties volgen elkaar op, maar het merk overleeft. Dat is ongelofelijk straf, dames en heren.
Ik sta hier dus in bewondering.
Ik sta hier ook in dankbaarheid, als vertegenwoordiger van de stad.
Dankbaar omdat dit bedrijf de naam van onze koekenstad over de grenzen heen op de kaart zet, over stadsgrenzen, zelfs over landsgrenzen.
De beste reclame is mond aan mondreclame, wél dit is mond aan mondreclame in de meest letterlijke betekenis van de uitdrukking.
Dames en heren,
Ik denk niet dat er veel 160-jarigen zijn die nog innoveren. Dit bedrijf doet dat. We zijn hier ook om een wereldpremière bij te wonen: de eerste Elixir d’Anvers Reserve zal hier vandaag geproefd kunnen worden.
Historisch.
Daarom hip hip hoera voor de jarige, en van mij mag de Elixir er nog eens 160 jaar bij doen.
(speech bij de voorstelling van het programma van Antwerpen Proeft, 18 – 21 mei)
Met van links naar rechts: Claudia Engelen (Antwerpen Proeft), en chef-koks Viki Geunes en Roger Van Damme.
Goeiemorgen iedereen,
Laat me beginnen met PIVA te bedanken voor de gastvrije ontvangst.
Dames en heren,
Ik weet niet de hoeveelste keer ik u mag begroeten op een persvoorstelling van Antwerpen Proeft, maar het is duidelijk dat ik hier telkens naar uitkijk.
Het gaat om een event dat heel veel bijdraagt aan de uitstraling van Antwerpen, en dan met name aan de uitstraling van onze stad als culinaire bestemming.
Wie mij kent, weet dat dit iets is waar we fel op inzetten sinds een aantal jaren, en daar dus ook de vruchten van plukken.
Antwerpen Proeft, gestart in 2007, is wat dat betreft een echte pionier geweest. Ik kan Claudia, Ward en hun team daarvoor niet genoeg bedanken.
Hun concept is erop gestoeld om er Antwerpse ondernemers bij te betrekken. Dat die graag telkens weer opnieuw deelnemen, bewijst dat het een succesformule is.
Een succesformule die een jubileumeditie beleeft, de 15de Antwerpen Proeft: ik kijk er enorm naar uit.
(toespraak bij de boekvoorstelling naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de sir Anthony Van Dijck)
Met Jöran De Backer en Natalie Wuestenbergs, drijvende krachten acthter de Sir Anthony Van Dijck, trots op het jubileum dat ze dit jaar vieren en waarvoor ze een prachtig boek samenstelden met verhalen over de geschiedenis van het restaurant, aangevuld met een aantal recepten.
Dames en heren,
Ik neem u graag even mee naar mijn kindertijd. Ik herinner me nog heel goed dat ‘de sir Anthony van Dijck’ synoniem was voor sjiek dineren in Antwerpen. Het was een begrip in Antwerpen en ver daarbuiten.
In die zin was deze plek – een unieke plek – een voorloper van de reputatie die onze stad vandaag heeft: die van onbetwistbare culinaire hoofdstadvan België.
De jaarlijkse sterrenregen van Michelin en de vermeldingen in de Gault Millaut’s spreken boekdelen.
Antwerpen, waar topchefs thuis zijn.
Allemaal zijn ze schatplichtig aan de ‘sir Anthony’.
Ere wie ere toekomt.
Eer aan Roger Souvereyns en Marc Paesbrugge, die het restaurant op de kaart zetten. Op een unieke, historische locatie.
Onderschat ook niet wat de sir Anthony betekende voor de Vlaaikensgang, dames en heren.
Vandaag mag ik Jöran De Backer en Natalie Wuestenbergs feliciteren voor de 50ste verjaardag van de zaak.
De sir Anthony evolueerde mee met z’n tijd.
Wat bleef was de kwaliteit, de klantenzorg, de passie voor het vak.
Ik spreek uit naam van het volledige stadsbestuur als ik de sir Anthony van Dijck dank voor de enorme bijdrage die de zaak geleverd heeft aan Antwerpen.
Een bijdrage aan onze horeca, aan de reputatie van Antwerpen als culinaire bestemming, aan de uitstraling van Antwerpen als cultuurstad.
De stad Antwerpen wil zich verder profileren als culinaire bestemming en gaat een samenwerking aan met de bekende wijnbouwer / wijnmaker Patrick Nijs (Wijnfaktorij) voor de productie van een eigen stadswijn. De bedoeling is om zoveel mogelijk Antwerpenaren te betrekken om aan voldoende druiven te komen en een gepaste naam te kiezen.
Antwerpen profileert zich al geruime tijd op het vlak van culinaire toerisme met een gerenommeerde restaurantscène en toonaangevende gastronomische evenementen. Ook zijn er ook zoetigheden die ‘Antwerps’ kunnen genoemd worden zoals de Antwerpse Handjes en pralines in de vorm van diamantjes. Daarnaast worden binnen de stad een aantal bieren en sterke dranken gebrouwen die het imago van Antwerpen over de stadsgrenzen heen uitdragen.
Schepen voor toerisme Koen Kennis: ‘Het zou mooi zijn moesten we daar een eigen wijn aan kunnen toevoegen. Ik denk niet meteen aan grote volumes, maar ik zie wel mogelijkheden om een Antwerpse stadswijn aan te bieden als relatiegeschenk of om te serveren op recepties.’
Het stadsbestuur stad ziet in Patrick Nijs de geknipte persoon om het project te begeleiden. Patrick Nijs is eigenaar van de urban boutique winery ‘Wijnfaktorij’ in hartje Antwerpen, en geeft les in wijnbouw en wijnkennis. Zelf produceert hij met ‘Chansaar’ en ‘Kontreir’ twee eigen wijnen.
Patrick Nijs: ‘Het is een feit dat de wijngrens steeds meer naar het noorden opschuift. Dat is ook de reden waarom wijnbouw in ons land steeds populairder wordt, met steeds betere wijnen. De Wijnfaktorij kreeg recent zelfs een overnamebod vanuit China. Ik zie een Antwerpse stadswijn als een sterk tegensignaal.’
Schepen Kennis roept de Antwerpenaren dan ook op om het initiatief te steunen: ‘Ik denk dat dit kans op slagen heeft als we daar zoveel mogelijk Antwerpenaren bij betrekken. Ik roep bij deze de Antwerpenaren die denken plaats te hebben voor een druivelaar op om zich te melden. We zijn ook nog op zoek naar een naam. Suggesties zijn welkom op koen.kennis@antwerpen.be’
De naam van de Antwerpse stadswijn zal bekend gemaakt worden op het wijnfestival dat de Wijnfaktorij op 2, 3 en 4 juni organiseert in de Vleminckstraat.
