(deze tekst verscheen als opiniebijdrage in Het Laatste Nieuws online op woensdag 23 oktober 2019 )
Ik wil u graag meenemen naar het jaar 2030, een willekeurige herfstdag in Antwerpen.
In het Ringpark Noordkasteel kijkt een massa Sinjoren naar een spektakel op de zwemvijver. Sinds de werken achter de rug zijn, hebben de Antwerpenaren de Samga-silo, het Oosterweelkerkje en de Zeevaartschool ontdekt als deel van het Antwerps erfgoed.
Enkele kilometers verderop controleert een vereniging van imkers bijenkasten in de bermen naast het Albertkanaal.
Groene zones verbinden nu de Damwijk en Merksem, de nieuwe sportterreinen zijn druk bezet.
In het station Schijnpoort opent een food market de deuren.
Iets verderop, aan de site van Aquafin, meldt de 10.000ste bezoeker zich aan in het leerplatform Waterpark. In en naast het water van Het Schijn krioelt het van het leven. Grootouders leren er hun kleinkinderen ‘dikkopjes’ vangen.
In de KMO-zone Spoor Oost vindt de grootste beurs ter wereld voor 3D-printing plaats. ’s Avonds staat een vuurwerk aangestuurd door drones op het programma. De duizenden bezoekers zullen niets merken van het autoverkeer dat onder hun voeten over de overkapte Ring rijdt.
In het Ringpark ‘De Groene Vesten’ leidt een natuurgids een groep schoolkinderen langs een educatieve route, vandaag maken ze een werkje over paddenstoelen.
Ondertussen plant de burgemeester de stadsvlag in Park Knoop Zuid, waar in het heuvellandschap nu het hoogste punt van Antwerpen ligt.
Op het Scheldebalkon genieten tientallen mensen van het panoramische uitzicht op de rivier en de drukte op de Scheldebrug.
Op die Scheldebrug gaat een jongeman op z’n knieën voor zijn vriendin en haalt een ring boven, tot groot jolijt van de fietsers en wandelaars op weg naar de stiltegebieden op Linkeroever en in Zwijndrecht. Daar lijkt de stad veraf, maar dankzij de brug is ze op enkele minuten bereikbaar.
Een toekomstdroom? Ja, maar eentje die binnen bereik ligt voor alle Antwerpenaren. Sinds 21 oktober 2019 weet heel Vlaanderen dat De Grote Verbinding meer is dan gewoon wat spin.
In Antwerpen gaan we middelen, mensen en ideeën met elkaar verbinden.
Tussen 2020 en 2025 gaan we in totaal ruim twee miljard euro investeren, een kwart meer dan de vorige legislatuur. Nog nooit eerder investeerde een Antwerps stadsbestuur meer.
We verbinden wijken, bewoners, verenigingen. Niemand blijft achter.
Onze ideeën geven vorm aan een meer leefbare stad, de stad van morgen. We delen die ideeën met zoveel mogelijk mensen, Antwerpenaars en niet-Antwerpenaars.
Lange tijd was Antwerpen synoniem voor immobiliteit, besluiteloosheid en een gebrek aan visie die de stad in haar DNA aantastte.
De mobiliteitsknoop was daarvan het belangrijkste symbool.
En als de geschiedenis ons 1 ding leert, dan is het wel dit: Antwerpen moet mobiel zijn, of het is niet.
Kijk naar de periode waarin de Hollanders de Schelde afsloten. Tussen 1587 en 1795 was de sluiting van de Schelde door de Hollanders de oorzaak van een economische terugval van de handelsmetropool Antwerpen. Zo gauw die sluiting opgeheven werd, leefde de stad herop.
In de huidige verkeersknoop rond Antwerpen kan je met enige fantasie de 21ste versie daarvan zien.
Nu maken we van mobiliteit een hefboom voor een meer aangename, welvarende, vernieuwde stad. Uit studies blijkt dat steden die investeren in bereikbaarheid, duurzaamheid en leefbaarheid een concurrentieel voordeel hebben.
Rechtstreeks voordeel doen de Antwerpenaren met de leefbaarheidsprojecten in het kader van De Grote Verbinding. Die projecten zijn geen dode letter, de komende jaren starten de eerste werken. Het geld ligt klaar; 1,25 miljard euro, toegezegd door Vlaanderen, de stad Antwerpen en de Antwerpse haven.
We hebben dus veel te vertellen, en dat gaan we doen met de bescheidenheid die de Antwerpenaar zo kenmerkt. Kortom: we gaan dat aan de grote klok hangen van Parijs over Londen tot in New York en terug.
Antwerpen zet een grote stap voorwaarts, en de hele wereld mag dat weten. De Grote Verbinding is immers ook een verbinding met de wereld en met de toekomst.
